The Story of Union – part 2
Bekijk hier ook “Story of Union – Part 1“
Met de sleutel van het pand aan de Biltstraat begint halverwege 2015 een nieuwe, grote stap: van een dansdroom op papier naar een plek die voelt als thuis.
De ruimte die later uitgroeit tot de Union Latin Lounge, is dan nog verre van een dansschool. Het voormalige uitzendbureau bestaat uit losse kantoortjes, met systeemplafonds, TL-verlichting en tapijttegels — allesbehalve sfeervol. Alle tussenmuren moeten eruit, de vloer moet worden vervangen, er is nieuwe verlichting nodig, een bar…
Het was een flinke klus. Maar met behulp van een heleboel mensen, en in het bijzonder Cenydds vader, die met zijn eigen bouwbedrijf gelukkig een hoop kennis meebracht, lukte het om de boel helemaal om te toveren.
Daarvoor was naast vakmanschap ook nog wat improvisatie nodig, want veel geld was er niet meer over na de overname van het pand.
Een groot deel van de verbouwing is dan ook gedaan met gebruik van gerecyclede materialen:
De kantoormuurtjes werden niet alleen muren van de toiletten, maar vormden ook een basis voor de bar. De aanschaf van grote spiegels en glaswerk in de muren en deuren was in het begin nog niet mogelijk. Daarvoor moest immers eerst worden gespaard. Maar geduld is een schone zaak, en daarmee groeit de bouwput langzaam uit tot een sfeervolle Latin-plek, opgebouwd uit geduld, creativiteit en heel veel liefde.
De eerste meubels komen niet uit een hippe showroom, maar gewoon van Marktplaats. Eén dag voor de opening worden er nog snel twee banken opgehaald. De paarse ledlampen maken ze zelf — het is de tijd vóór de kant-en-klare ledstrips, dus het is nog echt knutselen met paars papier, plakband en een schaar. Alles is DIY, maar alles klopt precies.
En bij zo’n warme Latin-thuishaven mag een bar natuurlijk niet ontbreken. Hier drink je Mexicaanse margarita’s, cappuccino’s van bonen uit Guatemala en chocolademelk gemaakt van échte chocola uit Ecuador. Alles met zorg uitgezocht. De koffiebrander in Rotterdam reist zelfs af en toe persoonlijk naar de plantages om eerlijke prijzen te garanderen. De muziek in de lounge? Die ademt Latin vibes — of je nu komt dansen of gewoon blijft hangen voor een praatje en een drankje.
Ook de feesten vinden al snel hun weg. Altijd met één belangrijke regel: de drempel moet laag blijven. De entree blijft zo goedkoop mogelijk en drankjes betaalbaar. Want dansen is het excuus, maar het echte doel is verbinding. Beginners, gevorderden, docenten — iedereen danst met iedereen. Het gaat niet om perfectie, maar om plezier.
In de beginjaren doen Stephanie en Cenydd letterlijk alles zelf. Tussen de lessen door staan ze achter de bar, schrijven ze cursisten in, geven ze proeflessen, sturen ze nieuwsbrieven. Na een tijdje wordt Jessica de eerste administratie en communicatie medewerkster, en Lonneke wordt de allereerste barmedewerkster.‘
We vroeger Lonneke nog eens na wat ze zich kan herinneren uit die tijd, en dit was haar antwoord:
In 2016 begon ik met werken bij Union, toen het net een jaar oud was. Ik was meegegaan met een van de legendarische salsa-vakanties naar Salerno, en de sfeer en de gezelligheid daar bevielen me zo goed, dat ik spontaan aanbood om er te komen werken. Mijn eerste en enige bijbaan in Utrecht. Van die begintijd herinner ik me vooral veel gezelligheid en gedans.
| Voor mij is Union de plek waar ik vrienden voor het leven heb gemaakt. | |
Je merkt het wanneer een bedrijf net begonnen is, de passie voor dansen en de liefde voor de mensen die bij Union dansten was voelbaar.
Het was niet alleen het dansen, vooral de verbondenheid tussen iedereen stond centraal. Ik herinner me veel avonden waarbij we tot in de late uurtjes doorgingen: dansend, op de banken hangend, kletsend, en natuurlijk onder het genot van limoncello. Niet alleen na de socials, maar ook na de lesavonden. Ik vond het altijd erg leuk om te zien hoe nieuwe mensen elkaar leerden kennen tijdens een beginnersles, en hoe er na verloop van tijd een hechte groep ontstond, die soms nog jaren samen les bleven volgen.
Voor mij is Union de plek waar ik vrienden voor het leven heb gemaakt, een plek waar ik lief en leed heb gedeeld, en waar veel dierbare herinneringen liggen.’
…Nog even geduld. Vanaf 15 september 2025 lees je de meest spraakmakende herinneringen van de afgelopen 10 jaar!
Wil jij niets missen? Schrijf je dan hier in voor onze nieuwsbrief.
